دعای سبحان الله العظیم و بحمده
از پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله(الصحیفه)
از امیر مؤ منان علیه السلام نقل است که :
((پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: پشت مقام (ابراهیم در مسجد الحرام ) نماز مى گزاردم که جبرئیل فرود آمد. بعد از نماز، براى امتم از خدا آمرزش خواستم . جبرئیل گفت : یا محمد، مى بینم خیلى نگران امت خودى ؛ خدا با بندگان خویش مهربان است . پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم به جبرئیل فرمود: برادرم ، تو محبوب من و امت من اى . دعایى به من بیاموز تا امت من پس از من مرا با آن یاد کنند. جبرئیل گفت : یا محمد، سفارش مى کنم که بفرمایى امتت سه روز روشن هر ماه را روزه بدارند؛ سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را.
هم چنین - یا محمد - سفارش مى کنم که امتت را فرمان دهى این دعا را بخوانند که نگه داران عرش پروردگار، آن را به برکت این دعا نگاه مى دارند. من نیز به برکت آن است که بر زمین فرود مى آیم و به آسمان مى روم . این دعا بر درهاى بهشت و حجره ها و ایوان ها و خانه هاى آن نوشته است و هم بدان درهاى بهشت باز مى گردد. با این دعا، آفریدگان به فرمان حق در روز رستاخیز گرد مى آیند.
هر کدام از پیروان تو این دعا را بخواند، خداوند، به برکت آن ، سختى گور را از او بر مى دارد و از هراس بزرگ و آفت هاى دین و دنیا ایمنى مى بخشد و هر که آن را بخواند، خداوند از کیفر آتش رهایى اش مى دهد.
در این جا، پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم از جبرئیل پاداش (خواندن ) دعا را پرسید. او پاسخ داد: یا محمد، چیزى پرسیدى که شرح آن را نمى توانم و اندازه اش را جز خدا نمى داند. یا محمد، اگر درختان جهان قلم شوند و دریاها مرکب و همه ى آفریدگان نویسنده ، پاداش خواننده ى این دعا را نمى توانند نوشت . هر برده اى آن را بخواند و آزادى خویش را بخواهد، خداوند او را آزادى و از بندگى و غلامى رهایى خواهد داد.
هر غم زده اى آن را بخواند، خداوند اندوه و غم را از او خواهد زدود.
هر حاجت مندى آن را بخواند، خداوند - ان شاء الله - حاجت او را در دنیا و آخرت برخواهد آورد و مرگ بى هنگام و هراس در قبر و تنگ دستى در دنیا را از وى دور خواهد داشت و در قیامت چهره خندان به شفاعتش خواهد رساند و به برکت دعا، به خانه ى امن (دارالسلام ) در خواهد آورد و در کوشک هاى بهشتى مسکن خواهد داد و از پوشاک فرسوده ناشدنى بهشت خواهد پوشاند. هر گاه این دعا را روزه دار بخواند، خداوند پاداش جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و ابراهیم خلیل و موساى کلیم و عیسى و پیامبر خاتم را که درود خداوند بر همگى آن ها باد بدو خواهد داد!
رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: من از افزونى ثواب هایى که جبرئیل براى خواننده ى این دعا بر شمرد، به شفگت آمدم .
جبرئیل افزود: یا محمد، هر یک از پیروان تو، یک بار در زندگى ،این دعا را بخواند،خداوند در روز قیامت ، او را با چهره اى به تابناکى ماه شب چهاردهم بر مى انگیزد. مردم خواهند گفت : این کیست ؟ آیا پیامبر است ؟ فرشتگان خواهند گفت که : او نه پیامبر است و نه فرشته ؛ او بنده اى از بندگان خداى متعال و از آدمى زادگان است که در زندگى خویش یک بار این دعا را خوانده است و خداوند این کرامت را بدو ارزانى داشته است .
آن گاه جبرئیل به پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم گفت : یا محمد، هر که این دعا را پنج بار بخواند، هنگام رستاخیر، من با اسبى بهشتى کنار گور او ایستاده خواهم بود تا (بر خیزد و) بر آن اسب سوار شود و جز در سراى نعمت (دارالنعیم ) فرود نخواهد آمد؛ جاوید جاودان و بى حساب ؛ در کنار ابراهیم علیه السلام و در کنار محمد صلى الله علیه و آله و سلم !
من براى خواننده ى این دعا، زن یا مرد، پذیرفتارم که خداى متعال کیفرش نکند؛ هر چند گناهانش بیش از کف هاى دریا و قطره هاى باران و برگ درختان و شمار بهشتیان و دوزخیان باشد. خداوند فرمان مى دهد براى خواننده ى این دعا یک حج نیکو و یک عمره ى پذیرفته بنویسند.
یا محمد، هر که به هنگام خواب پنج بار این دعا را بخواند، تو را در خواب مى بیند که به بهشت وعده اش مى دهى . هر که گرسنه یا تشنه باشد و خوردنى و آشامیدنى نیابد یا بیمار باشد و این دعا را بخواند، خداى متعال به برکت دعا مشکلش را آسان مى سازد و آب و غذایش مى دهد و خواسته هاى دنیا و آخرتش را بر مى آورد.
هر مال باخته یا برده گریخته اى برخیزد و وضو بسازد و دو یا چهار رکعت نمازبگزارد و در هر کدام یک سوره ى حمد و دو سوره اى اخلاص بخواند و پس از سلام این دعا را بخواند و نوشته را پیش رو یا زیر سر بگذارد، خداوند - ان شاء الله - به برکت این دعا، شرق و غرب را به هم مى پیوندد و گریخته را باز مى آورد و اگر از دشمن مى ترسد و این دعا را بر خویش بخواند، خداوند او را در حصار محکمى قرار مى دهد و دشمنانش بر او دست رسی نخواهند داشت .
هر بنده اى وام دارى آن را بخواند وامش را خواهد پرداخت و ان شاء الله ، پرداخت کننده اى فراهم خواهد ساخت . (و هر که آن را بر بیمارى بخواند، خداوند به برکت آن بهبودش خواهد داد).
اگر بنده اى با ایمان خالص به خداى بزرگ آن را بر کوهى بخواند، به دستور خداى متعال ، آن کوه به جنبش خواهد آمد و هر که با نیت پاک بر آب بخواند، آب سخت خواهد شد.
از این همه ویژگى که بر این دعا گفتم شگفتى مکن که اسم اعظم خداوند در آن است . اگر خواننده اى آن را خواند و فرشتگان و جن و انس آن را شنیدند، براى وى دعا مى کنند و خداى متعال دعایشان را خواهد پذیرفت و همه ى این به برکت خداوند و به برکت این دعاست .
هر که خدا و پیامبرش را باور دارد، باید که دلش را به آن چه درباره ى این دعا گفته شد سره کند که خداوند هر که را بخواهد بى حساب مى بخشد. هر که آن را نگاه داشت یا نوشت ، بر هیچ مسلمانى دریغ نکند.))
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: در هر نبردى این دعا را خواندم ، به برکت آن ، بر دشمنانم پیروز شدم . هم چنین فرمود: ((هر که این دعا را بخواند در چهره اش نور اولیا خواهد بود و هر سختى برایش آسان و هر آسانى شدنى خواهد گردید.))
حسن بصرى گوید: من در ارزش این دعا چیزهایى شنیده ام که نمى توانم شرح دهم . اگر خواننده ى آن پا بر زمین کوبد، زمین خواهد جنبید!
سفیان ثورى گوید: واى بر آن که ارزش این دعا را نداند! هر که ارزش و احترام آن را دانست خداوند بزرگ هر سختى را از او باز خواهد داشت و هر مشکلى را آسان خواهد ساخت و هر ناخواسته اى را باز خواهد داشت و هر بدى را دور خواهد ساخت و از هر بیمارى و حادثه اى نجاتش خواهد داد و غم و اندوه را از او خواهد زدود. آن را بیاموزید و فرا دهید که خیر فراوان در آن است !
بسم الله الرحمن الرحیم
سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ (سه بار)
سُبْحَانَهُ مِنْ إِلَهٍ مَا أَمْلَکَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیکٍ مَا أَقْدَرَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِیرٍ مَا أَعْظَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِیمٍ مَا أَجَلَّهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَلِیلٍ مَا أَمْجَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاجِدٍ مَا أَرْأَفَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَءُوفٍ مَا أَعَزَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَزِیزٍ مَا أَکْبَرَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَبِیرٍ مَا أَقْدَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِیمٍ مَا أَعْلَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَالٍ مَا أَسْنَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَنِیٍّ مَا أَبْهَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَهِیٍّ مَا أَنْوَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنِیرٍ مَا أَظْهَرَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ مَا أَخْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَفِیٍّ مَا أَعْلَمَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَلِیمٍ مَا أَخْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَبِیرٍ مَا أَکْرَمَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَرِیمٍ مَا أَلْطَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ لَطِیفٍ مَا أَبْصَرَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِیرٍ مَا أَسْمَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَمِیعٍ مَا أَحْفَظَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَفِیظٍ مَا أَمْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیٍّ مَا أَوْفَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَفِیٍّ مَا أَغْنَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَنِیٍّ مَا أَعْطَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعْطٍ مَا أَوْسَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاسِعٍ مَا أَجْوَدَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَوَادٍ مَا أَفْضَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُفْضِلٍ مَا أَنْعَمَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْعِمٍ مَا أَسْیَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَیِّدٍ مَا أَرْحَمَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِیمٍ مَا أَشَدَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِیدٍ مَا أَقْوَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَوِیٍّ مَا أَحْکَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَکِیمٍ مَا أَبْطَشَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاطِشٍ مَا أَقْوَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَیُّومٍ مَا أَحْمَدَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَمِیدٍ مَا أَدْوَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَائِمٍ مَا أَبْقَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَفْرَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَرْدٍ مَا أَوْحَدَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاحِدٍ مَا أَصْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَمَدٍ مَا أَمْلَکَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَالِکٍ مَا أَوْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَلِیٍّ مَاأَعْظَمَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِیمٍ مَا أَکْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَامِلٍ مَا أَتَمَّهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَامٍ مَا أَعْجَبَهُ وَسُبْحَانَهُ مِنْ عَجِیبٍ مَا أَفْخَرَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاخِرٍ مَا أَبْعَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَعِیدٍ مَا أَقْرَبَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَرِیبٍ مَا أَمْنَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَانِعٍ مَا أَغْلَبَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَالِبٍ مَا أَعْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَفُوٍّ مَا أَحْسَنَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُحْسِنٍ مَا أَجْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَمِیلٍ مَا أَقْبَلَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِلٍ مَا أَشْکَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَکُورٍ مَا أَغْفَرَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَفُورٍ مَا أَکْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَبِیرٍ مَا أَجْبَرَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَبَّارٍ مَا أَدْیَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَیَّانٍ مَا أَقْضَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاضٍ مَاأَمْضَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاضٍ مَا أَنْفَذَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ نَافِذٍ مَا أَرْحَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِیمٍ مَا أَخْلَقَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَالِقٍ مَا أَقْهَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاهِرٍ مَا أَمْلَکَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیکٍ مَا أَقْدَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَادِرٍ مَا أَرْفَعَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَفِیعٍ مَا أَشْرَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَرِیفٍ مَا أَرْزَقَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَازِقٍ مَا أَقْبَضَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِضٍ مَا أَبْسَطَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاسِطٍ مَا أَهْدَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ هَادٍ مَا أَصْدَقَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَادِقٍ مَا أَبْدَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَادِئٍ مَا أَقْدَسَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قُدُّوسٍ مَا أَظْهَرَهُ [مَا أَطْهَرَهُ]
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ [مِنْ طَاهِرٍ] مَا أَزْکَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ زَکِیٍّ مَا أَبْقَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَعْوَدَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَوَّادٍ [مُعِیدٍ] مَا أَفْطَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاطِرٍ مَا أَرْعَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَاعٍ مَا أَعْوَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعِینٍ مَا أَوْهَبَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَهَّابٍ مَا أَتْوَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَوَّابٍ مَا أَسْخَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَخِیٍّ مَا أَبْصَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِیرٍ مَا أَسْلَمَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَلِیمٍ مَا أَشْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَافٍ مَا أَنْجَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْجٍ مَا أَبَرَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَارٍّ مَا أَطْلَبَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ طَالِبٍ مَا أَدْرَکَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُدْرِکٍ مَا أَشَدَّهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِیدٍ مَا أَعْطَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتَعَطِّفٍ مَا أَعْدَلَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَادِلٍ مَا أَتْقَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتْقِنٍ مَا أَحْکَمَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَکِیمٍ مَا أَکْفَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَفِیلٍ مَا أَشْهَدَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَهِیدٍ مَا أَحْمَدَهُ
وَ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْعَظِیمُ وَ بِحَمْدِهِ
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ
وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
دَافِعِ کُلِّ بَلِیَّةٍ وَ هُوَ حَسْبِی وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ
منبع:
((مهج الدعوات و منهج العنایات ))از کتاب مرحوم ( ابن طاووس )