دعای نور

بِسْمِ اللّهِ النُّورِ، بِسْمِ اللّهِ نُورِ النُّورِ، بِسْمِ اللّهِ نُورٌ عَلى نُورٍ، بِسْمِ اللّهِ الَّذى هُوَ مُدَبِّرُ الاْمُورِ، بِسْمِ اللّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنْ النُّورِ، اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ، وَ اَنْزَلَ النُّورَ عَلىَ الطُّورِ، فى کِتابٍ مَسْطُورٍ، فى رَقٍّ مَنْشُورٍ، بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ، عَلى نَبِیٍ مَحْبُورٍ، اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى هُوَ بِالْعِزِّ مَذْکُورٌ، وَ بِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ، وَ عَلَى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ مَشْکُورٌ، وَ صَلَّى اللّهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ.

 به نام خداى نور، به نام خداى نور نور، به نام خداى نور بر نور، به نام خدایى که تدبیرگر امور است، به نام خدایى که نور را از نور آفرید، و سپاس خدایى را که نور را از نور آفرید، و نور را در کوه طور فرو فرستاد، در کتابى بر نوشته، در ورق ه اى گشوده، با اندازه ه اى درخور، بر پیامبری آراسته، سپاس خداى را که به عزّت یاد شود، و به عظمت مشهور است، و بر شادى و بدحالى سپاسگزارى شود،

درود خدا بر آقاى ما محمّد و خاندان پاکش.

منبع:

مسند فاطمه، ص354-355.

شرایط استجابت دعا :
شخصى خدمت امام صادق علیه السلام آمد، و عرض کرد: دو آیه در قرآن است که من هر چه به سراغ آن مى روم آن را نمى یابم (و به محتواى آن نمى رسم(.
حضرت فرمود: کدام آیه ؟
او گفت : آیه اول این سخن خداوند است که فرمود: مرا بخوانید تا دعاى شما را مستجاب کنم ؛ ادعونى استجب لکم و من خدا را مى خوانم اما دعایم مستجاب نمى شود!
امام فرمود: آیا فکر مى کنى خداوند عزوجل در وعده خود تخلف کرده ؟
گفت : نه .
فرمود: پس علت آن چیست ؟
عرض کرد: نمى دانم .
فرمود: اینک به تو خبر مى دهم ، کسى که اطاعت خداوند متعال کند در آن چه امر به دعا کرده و جهت دعا را در آن رعایت کند اجابت خواهد کرد.
عرض کرد: جهت دعا چیست ؟
فرمود: نخست حمد خدا مى کنى و نعمت او را یاد آور مى شوى ، سپس ‍ شکر مى کنى ، بعد درود بر پیامبر - صلى الله علیه و آله - مى فرستى ، سپس ‍ گناهانت را به خاطر مى آورى و اقرار مى کنى و از آنها به خدا پناه مى برى و توبه مى نمایى ، این است جهت دعا!
سپس فرمود: آیه دیگر کدام است ؟
عرض کرد: این آیه که مى فرماید: در راه خدا انفاق کنید تا خدا بهتر از آن در راه خدا انفاق مى کنیم ؛ ولى چیزى که جاى آن را پر کند عاید نمى شود!
امام فرمود: اگر کسى از شما مال حلالى به دست آورد و در راه خدا انفاق کند هیچ درهمى را انفاق نمى کند مگر این که خدا عوضش را به او مى دهد.