برای ابطال سحر

 مرحوم شیخ بهائی قدس سره برای شاه عباس صفوی رحمه الله از جهت دفع سحر نگاشتند که :

شخص سحر شده در دست راستش با تربت کربلا و آب باران نیسان که در ماه ثور می بارد این مطالب را می نویسد :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

یا من اذل السحر باعجاز موسی علیه السلام لما القی عصاه فاذا هی ثعبان مبین ازل عمن قصدته سحر السحره وکید الفجرة انک علی کل شیء قدیر

سپس تمام آنچه بر دست نگاشته را بلیسد به نحوی که هیچ چیز نماند و این کار را سه روز پشت سر هم انجام دهد ان شاء الله که اثر سحر بر طرف میشود!

و همچنین برای ابطال سحر ابتداء صلوات می فرستد هر چقدر که مقدور باشد از ده و صد گرفته تا هزار مرتبه سپس این اسماء الهی را 120 مرتبه میخواند!

یَا مُبْطِلَ السِّحْرَ وَیَا مُزِیلَ الْعُسْرِ یا فَتَّاحُ یَا فَعَّالُ یَا اللَّهُ

سپس می گوید :

یَا مُبْطِلَ السِّحْرِ أَبْطِلْ عَنِّی السِّحرَ ، وَیَا مُزِیلَ الْعُسْرِ أّزِلْ عَنِّی عُسْرَهُ ، وَیَا فَتَّاحُ افْتَحْ عَنِّی عُقْدَهُ ، یا فَعَّالُ إِفْعَلْ ما یُصْلِحُنِی مِنْهُ

سپس آن اسماء الهی که در دفعه ی پیش خوانده بود این بار 420 مرتبه میخواند و دوباره به همان تعداد که در ابتداء گفته بود در انتهاء صلوات می فرستد

 دعایی مجرب از امام صادق علیه السلام برای دفع گرفتاری ها و مصیبت ها :

10 مرتبه بخواند :

حًسْبِیَ اللًّهُ لَا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ

10 مرتبه بخواند :

حَسْبِیَ اللَّهُ لِمَا أَهَمَّنِی ، حَسْبِیَ اللَّهُ لِمَنْ بَغی عَلَیَّ ، حَسْبِیَ اللهُ لِمَنْ أَرَادَنِی بِسُوءٍ

برای برآورده شدن حاجات ودفع بلایا

71 مرتبه سوره توحید خواندنی که بینش صحبت کردنی نباشد مفید و مجرب است!

دعایی مجرب که بعد از هر نماز هفت مرتبه خوانده میشود جهت خوشبختی دنیا و آخرت و زیاد شدن روزی و پرداخت قرض و در چهارده حدیث ذکر شده است :

بِسْمِ اللَّهِ ما شاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ ولَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّه الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَا یَمُوتُ والْحَمْدُ لِلَّه الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً ولَا وَلَداً ولَمْ یَکُنْ لَه شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ ولَمْ یَکُنْ لَه وَلِیُّ مِنْ الذُّلِّ وکَبِّرْه تَکْبِیراً

به نام الله آغار میکنم که هر چه الله بخواهد وهیچ حول و هیچ نیرویی نیست مگر به الله والا مرتبه و بزرگ!

توکل نمودم بر زنده ای که نمی میرد و حمد مر خدایی را را که همسری و فرزندی ندارد و برای او در فرمانروایی اش شریکی نیست و به مذلت نیفتد که به یارى محتاج شود . پس او را تکبیر گوى ، تکبیرى شایسته .