دعای معروف به جوان گرفتار کیفر گناه

 
دعای معروف به جوان گرفتار کیفر گناه

دعایی  از حضرت سید الشهدا علیه السلام
گروهى (از محدثان ) به سند، از سالار شهیدان علیه السلام نقل مى کنند که فرمود: ((شبى بس تاریک و کم فروغ ، همراه پدرم امیر المؤ منین علیه السلام در طواف بودم . مسجد خلوت شده بود و زائران خفته و چشم ها آرام . در این میان ،  ناله کننده اى پناه آورده و با دلى دردمند و ترحم انگیز و با صدایى غمگین چنین سرداده بود:
- اى آن که خواهش گرفتار تاریکى ها را مى شنود! اى زداینده ى سختى و گرفتارى و بیمارى !
- میهمانان تو گرد سرایت خفته اند و بیدار و (به درگاهت ) دعا مى کنند؛
اما دیدگان تو - اى به پا دارند (ى هستى )! - به خواب نرفته است .
- به بخشندگى ات ، از گناهانم درگذر؛ اى آن که آفریدگان در این حرم به او روى آورده اند.
- اگر بخشایش تو را پر گناهى شایستگى ندارد، پس کیست که با نعمت ها  بر گناه کاران بخشش کند؟))  
حضرت حسین بن على علیهما السلام فرمود: (((پدرم ) به من فرمود: ابا عبدالله !
شنیدى خواننده اى را که به خاطر گناهانش پروردگار را مى خواند؟ پاسخ دادم :
آرى ، شنیدم . فرمود: جست و جو کن ؛ شاید او را بیابى . در سیاهى تاریکى در پى او شده و در میان خفتگان ، به جست و جو پرداختم . میان رکن و مقام ،
شبحى ایستاده دیدم . دقت کردم ؛ همان مرد بود که (به نماز) ایستاده بود.
گفتم : سلام بر تو، اى بنده ى پناه آورده ى عذر خواه معترف ! براى خدا، پسر عم رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم را پاسخ گو: نمازش را به شتاب به سلام رساند و بى آن که سخنی گوید، اشاره کرد که : پیش رو تا من در پى ات  بیایم .
او را نزد امیر المؤ منین علیه السلام آوردم و عرضه داشتم : این هموست . بدو نگریست . دید جوانى است خوب رو و پاکیزه لباس . فرمود: از کجایى مرد؟ گفت:
از قبیله اى عرب . فرمود: داستان چیست ؟ چرا چنین به ناله مى گریستى ؟
فرمود: چگونه است داستان کسى که نافرمانى کرده و به تنگنا افتاده است  و مصیبت ها او را فرا گرفته و غم ها وى را در خود داشته است و دعایش  پذیرفته نمى شود؟! فرمود: چرا چنین شده است ؟
پاسخ داد: من با دیگر عرب ها سرگرم بازى و شادى بودم و هماره (حتى )  در رجب و شعبان ، به نافرمانى ؛ بى آن که خداى مهربان را بر خویش بینا ببینم . پدرى داشتم دل سوز و مهربان . او لغزشگاه هاى زندگى را به من تذکر مى داد و کیفر آتش را بیم مى داد و مى گفت : تا کى روشنایى و تاریکى و شب ها و روزها  و ماه ها و سال ها و فرشتگان از تو به ناله باشند؟! هرگاه خیلى پندم مى داد، بر او مى آشفتم و دورش ‍ مى ساختم و بر وى یورش مى بردم و او را مى زدم ! یک روز خواستم پولى را که در خانه بود بردارم و به راه کارهایم مصرف کنم . مرا بازداشت . به شدت او را زدم دستش را پیچاندم ! آن گاه پول را برداشتم و رفتم .  دستش را بر زانو گرفت تا برخیزد؛ از شدت درد نتوانست . به زبان شعر چنین سرود:
- رابطه ى خویشاوندى (پدرى ) از من به منازل رسیده است درست آن گونه که  آب جوینده اى ، باران جوید.
- او را پروراندم ؛ چندان که نیرومند و بلند اندام شد و به هنگام ایستادن هم دوش حیوان نر.- چنان بود که در کودکى اش - وقتى گرسنه مى شد

- گزیده ترین پاکیزه ترین  غذاها را برایش مى آوردم .
- وقتى به آغاز جوانى رسید و زبانش چونان نیزه ى ردینى  (تیز و بران ) گشت ،
- دارایى ام را از من ستاند و دستم را پیچش داد! خدایى که بر او چیره است دستش را بپیچاند!
آن گاه سوگند یاد کرد که به خانه ى خدا رود و مرا نفرین کند. چندین هفته روزه  گرفت و نماز گزارد و دعا کرد. سپس بر شترى چابک سوار شد و رو به راه نهاد.
دشت ها و کوه ها را پیمود تا هنگام حج به مکه رسید. از مرکب خویش فرود آمد  و به سوى خانه ى خدا ره سپار گردید. سعى و طواف کرد و به پرده ى خانه آویخت  و بسیار نیاز کرد. آن گاه سرود:
- اى آن که حاجیان از دور دست ترین جاى ها و سوار کجاوه ها با تلاش به سوى  او آمده اند،
- من به سوى تو آمدم ؛ اى آن که هر که او را دعا گویان به یگانگى و بى نیازى بخواند، نومید نمى شود.
- این منازل (پسرم )، از نافرمانى (و ناخشنودى ) من باک ندارد. اى برترین توانا،  داد مرا از فرزندم بستان .
- آن چنان (سخت بگیر) که نیمى از او را فلج سازى ؛ اى آن که از پاکى و والایى ، او را پدرى و فرزندى نیست .
(جوان ) افزود: سوگند به آن که آسمان را بلندى داد و آب (در چشمه ساران ) بر جهاند، هنوز دعایش به پایان نرسیده بود که این چنین شدم که مى بینید (و نیم راست بدن خود را نمایاند که فلج بود).
سه سال بود که از او در خواست مى کردم که در همان جایى که نفرینم کرد  دعایم کند؛ نمى پذیرفت . تا آن که امسال پذیرفت . بر ماده شتر ده ماهه بار  دارى سوار شدیم به امید بهبود به سرعت و شتاب به راه افتادیم .
وقتى به ((اراک )) و گذرگاه هاى بیابان درختان مسواک رسیدیم ، شب هنگام ، پرنده اى به ناگاه به پرواز در آمد؛ شترى که او بر آن بود رمید و او را به پایین دره پرتاب کرد. میان دو سنگ  تکه تکه شد. همان جا او را در خاک کردم
از این بالاتر این که همه مرا به نفرین شده ى پدر مى شناسند!
امیر المؤ منین علیه السلام بدو فرمود: فریادرست آمد. مى خواهى دعایى بیاموزمت که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم به من آموخت ؟ اسم اعظم خداى بزرگ در آن است؛همان که هر دعا کننده اى را بدان پاسخ میدهد و خواسته ى هرخواننده اى را با آن روا مى دارد و هم بدان غم و اندوه را مى زداید و بیمارى را بهبود و مى دهد و شکستگى را التیام مى بخشد و تنگ دست را ثروتمند مى سازد و وام وام دار را مى پرداز و چشم زخم را بى زیان مى سازد و گناهان را مى آمرزد و زشتى ها را پنهان مى دارد و هر بیم زده از (هر) شیطان سرکش و زور گوى حق ناپذیرى را ایمنى مى بخشد. اگر بنده ى فرمان پذیرى این دعا را به کوهى بخواند، آن را از جا حرکت مى دهد  و اگر بر مرده اى ، خداوند زنده اش مى سازد و اگر روى آب بخواند - به شرط آن
 که خود بینى نکند - بر آب راه خواهد رفت .
اى مرد! خدا را در نظر بگیر (و بدان ) که دل من بر تو مهر آورده است .
خداوند درستى نیت را مى داند. نباید آن را در راه گناه به کارگیرى و جز به دین دار مطمئن نیاموزى .اگر با نیت خالص خواندى ، خداوند خواهد پذیرفت و پیامبر  را در خواب خواهى دید که بهشت و پذیرفته شدن دعا را به تو مژده مى دهد.))
حضرت سید الشهدا علیه السلام فرمود: ((من از بهره ى این دعا بیش از شادى  آن مرد از بهبود و سرنوشتش خوش حال شدم ؛ زیرا آن را پیش تر، از حضرتش نشنیده بودم و نمى شناختم . آن گاه (پدرم فرمود:) کاغذ و دواتى بیاور و آن چه  را مى خوانم بنویس . من چنان کردم . دعا این بود:
 
 اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا حَیُّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ یَا مَنْ لَا یَعْلَمُ مَا هُوَ وَ  لَا أَیْنَ هُوَ وَ لَا حَیْثُ هُوَ وَ لَا کَیْفَ هُوَ إِلَّا هُوَ یَا ذَا الْمُلْکِ وَ الْمَلَکُوتِ یَا ذَا الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ یَا مَلِکُ یَا قُدُّوسُ یَا سَلَامُ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا عَزِیزُ یَا جَبَّارُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا خَالِقُ یَا بَارِئُ یَا مُصَوِّرُ یَا مُفِیدُ یَا وَدُودُ [یَا مُدَبِّرُ یَا شَدِیدُ یَا مُبْدِئُ یَا مُعِیدُ یَا مُبِیدُ] یَا بَعِیدُ یَا قَرِیبُ یَا مُجِیبُ یَا رَقِیبُ یَا حَسِیبُ یَا بَدِیعُ یَا رَفِیعُ یَا مَنِیعُ یَا سَمِیعُ یَا عَلِیمُ یَا حَکِیمُ یَا کَرِیمُ یَا مَحْمُودُ یَا مَعْبُودُ یَا قَدِیمُ یَا عَلِیُّ یَا عَظِیمُ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا دَیَّانُ یَا مُسْتَعَانُ یَا جَلِیلُ یَا جَمِیلُ یَا وَکِیلُ یَا کَفِیلُ یَا مُقِیلُ یَا مُنِیلُ یَا نَبِیلُ یَا دَلِیلُ یَا هَادِی یَا بَادِی یَا أَوَّلُ یَا آخِرُ یَا ظَاهِرُ یَا بَاطِنُ یَا قَائِمُ یَا دَائِمُ یَا عَالِمُ یَا حَاکِمُ یَا قَاضِی یَا عَادِلُ یَا فَاضِلُ یَا وَاصِلُ یَا طَاهِرُ یَا مُطَهِّرُ یَا قَادِرُ یَا مُقْتَدِرُ یَا کَبِیرُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ  وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ- وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ صَاحِبَةٌ وَ لَا کَانَ مَعَهُ وَزِیرٌ وَ لَا اتَّخَذَ مَعَهُ مُشِیراً وَ لَا احْتَاجَ إِلَى ظَهِیرٍ وَ لَا کَانَ مَعَهُ إِلَهٌ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ فَتَعَالَیْتَ عَمَّا یَقُولُ الْجَاحِدُونَ [الظَّالِمُونَ‏] عُلُوّاً کَبِیراً یَا عَلِیُّ یَا عَالِمُ یَا شَامِخُ یَا بَاذِخُ یَا فَتَّاحُ [یَا نَفَّاحُ‏] یَا مُرْتَاحُ یَا مُفَرِّجُ یَا نَاصِرُ یَا مُنْتَصِرُ یَا مُهْلِکُ [مُدْرِکُ‏] یَا مُنْتَقِمُ یَا بَاعِثُ یَا وَارِثُ یَا أَوَّلُ یَا طَالِبُ یَا غَالِبُ یَا مَنْ لَا یَفُوتُهُ هَارِبٌ یَا تَوَّابُ یَا أَوَّابُ یَا وَهَّابُ یَا مُسَبِّبَ الْأَسْبَابِ یَا مُفَتِّحَ الْأَبْوَابِ یَا مَنْ حَیْثُ مَا دُعِیَ أَجَابَ یَا طَهُورُ یَا شَکُورُ یَا عَفُوُّ یَا غَفُورُ یَا نُورَ النُّورِ یَا مُدَبِّرَ الْأُمُورِ یَا لَطِیفُ یَا خَبِیرُ یَا مُتَجَبِّرُ یَا مُنِیرُ یَا بَصِیرُ یَا ظَهِیرُ یَا کَبِیرُ یَا وَتْرُ یَا فَرْدُ یَا صَمَدُ [یَا أَبَدُ] یَا سَنَدُ یَا کَافِی [یَا شَافِی یَا وَافِی یَا مُعَافِی‏] یَا مُحْسِنُ یَا
مُجْمِلُ یَا مُعَافِی یَا مُنْعِمُ یَا مُتَفَضِّلُ یَا مُتَکَرِّمُ یَا مُتَفَرِّدُ یَا مَنْ عَلَا فَقَهَرَ یَا مَنْ مَلَکَ فَقَدَرَ یَا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ یَا مَنْ عُبِدَ فَشَکَرَ یَا مِنَ  عُصِىَ فَغَفَرَ وَ سَتَرَ یَا مَنْ لَا تَحْوِیهِ الْفِکَرُ وَ لَا یُدْرِکُهُ بَصَرٌ وَ لَا یَخْفَى عَلَیْهِ أَثَرٌ یَا رَازِقَ الْبَشَرِ وَ یَا مُقَدِّرَ کُلِّ قَدَرٍ یَا عَالِیَ الْمَکَانِ یَا شَدِیدَ
الْأَرْکَانِ یَا مُبَدِّلَ الزَّمَانِ یَا قَابِلَ الْقُرْبَانِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْإِحْسَانِ یَا ذَاالْعِزِّ وَ السُّلْطَانِ یَا رَحِیمُ یَا رَحْمَانُ یَا عَظِیمَ الشَّأْنِ یَا مَنْ هُوَ کُلَّ یَوْمٍ فِی شَأْنٍ یَا مَنْ لَا یَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ یَامُجِیبَ  الدَّعَوَاتِ یَا مُنْجِحَ الطَّلِبَاتِ یَا قَاضِیَ الْحَاجَاتِ یَا مُنْزِلَ الْبَرَکَاتِ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ یَا کَاشِفَ الْکُرُبَاتِ یَا وَلِیَّ الْحَسَنَاتِ یَا رَفِیعَ الدَّرَجَاتِ یَا مُعْطِیَ الْمَسْأَلَاتِ یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ یَا مُطَّلِعُ عَلَى النِّیَّاتِ یَا رَادَّ مَا قَدْ فَاتَ یَا مَنْ لَا تَشْتَبِهُ عَلَیْهِ الْأَصْوَاتُ یَا مَنْ لَا تَضْجُرُهُ الْمَسْأَلَاتُ وَ لَا تَغْشَاهُ الظُّلُمَاتُ یَا نُورَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتِ یَا سَابِغَ النِّعَمِ یَا دَافِعَ النِّقَمِ یَا بَارِئَ النَّسَمِ یَا جَامِعَ الْأُمَمِ یَا شَافِیَ
السَّقَمِ یَا خَالِقَ النُّورِ وَ الظُّلَمِ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْکَرَمِ یَا مَنْ لَا یَطَأُ عَرْشَهُ قَدَمٌ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ  یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ یَا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ یَا ظَهْرَ اللَّاجِینَ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا غَایَةَ الطَّالِبِینَ یَا
صَاحِبَ کُلِّ غَرِیبٍ یَا مُونِسَ کُلِّ وَحِیدٍ یَا مَلْجَأَ کُلِّ طَرِیدٍ یَا مَأْوَى کُلِّ شَرِیدٍ یَا حَافِظَ کُلِّ ضَالَّةٍ یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ یَا رَازِقَ الطِّفْلِ  الصَّغِیرِ یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ یَا فَکَّاکَ کُلِّ أَسِیرٍ یَا مُغْنِیَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ یَا عِصْمَةَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ یَا مَنْ لَهُ التَّدْبِیرُ وَ التَّقْدِیرُ یَا مَنِ  الْعَسِیرُ عَلَیْهِ سَهْلٌ یَسِیرٌ یَا مَنْ لَا یَحْتَاجُ إِلَى تَفْسِیرٍ یَا مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ خَبِیرٌ یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ بَصِیرٌ یَا مُرْسِلَ الرِّیَاحِ یَا فَالِقَ الْإِصْبَاحِ یَا بَاعِثَ الْأَرْوَاحِ یَا ذَا الْجُودِ  وَ السَّمَاحِ یَا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتَاحٍ یَا سَامِعَ کُلِّ صَوْتٍ یَا سَابِقَ کُلِّ فَوْتٍ یَا مُحْیِیَ کُلِّ نَفْسٍ بَعْدَ الْمَوْتِ یَا عُدَّتِی فِی شِدَّتِی یَا حَافِظِی فِی غُرْبَتِی یَا مُونِسِی فِی وَحْدَتِی یَا وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی یَا کَنَفِی حِینَ تُعْیِینِی الْمَذَاهِبُ وَ تُسَلِّمُنِی الْأَقَارِبُ وَ یَخْذُلُنِی کُلُّ صَاحِبٍ یَا عِمَادَ مَنْ لَا عِمَادَ لَهُ یَا سَنَدَ مَنْ لَا سَنَدَ لَهُ یَا ذُخْرَ مَنْ لَا ذُخْرَ لَهُ یَا  کَهْفَ مَنْ لَا کَهْفَ لَهُ یَا رُکْنَ مَنْ لَا رُکْنَ لَهُ یَا غِیَاثَ مَنْ لَا غِیَاثَ لَهُ یَا جَارَ مَنْ لَا جَارَ لَهُ یَا جَارِیَ اللَّصِیقُ یَا رُکْنِیَ الْوَثِیقُ یَا إِلَهِی بِالتَّحْقِیقِ یَا رَبَّ الْبَیْتِ الْعَتِیقِ یَا شَفِیقُ یَا رَفِیقُ فُکَّنِی مِنْ حِلَقِ الْمَضِیقِ وَ اصْرِفْ عَنِّی کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ ضِیقٍ وَ اکْفِنِی شَرَّ مَا لَا
أُطِیقُ وَ أَعِنِّی عَلَى مَا أُطِیقُ یَا رَادَّ یُوسُفَ عَلَى یَعْقُوبَ یَا کَاشِفَ  ضُرِّ أَیُّوبَ یَا غَافِرَ ذَنْبِ دَاوُدَ یَا رَافِعَ عِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ مِنْ أَیْدِی الْیَهُودِ یَا مُجِیبَ نِدَاءِ یُونُسَ فِی الظُّلُمَاتِ یَا مُصْطَفِیَ مُوسَى بِالْکَلِمَاتِ یَا مَنْ غَفَرَ لِآدَمَ خَطِیئَتَهُ وَ رَفَعَ إِدْرِیسَ بِرَحْمَتِهِ یَا مَنْ  نَجَّى نُوحاً مِنَ الْغَرَقِ یَا مَنْ أَهْلَکَ عاداً الْأُولى‏  وَ ثَمُود فَما أَبْقى ‏  وَ قَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ کانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَ أَطْغى‏  وَ الْمُؤْتَفِکَةَ أَهْوى‏ یَا مَنْ دَمَّرَ عَلَى قَوْمِ لُوطٍ وَ دَمْدَمَ عَلَى قَوْمِ شُعَیْبٍ یَا مَنِ  اتَّخَذَ إِبْراهِیمَ خَلِیلًا یَا مَنِ اتَّخَذَ مُوسَى کَلِیماً وَ اتَّخَذَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ حَبِیباً یَا مُؤْتِیَ لُقْمَانَ الْحِکْمَةَ وَ الْوَاهِبَ لِسُلَیْمَانَ مُلْکاً لَا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ یَا مَنْ نَصَرَ ذَا الْقَرْنَیْنِ عَلَى الْمُلُوکِ الْجَبَابِرَةِ یَا مَنْ أَعْطَى الْخَضِرَ الْحَیَاةَ وَ رَدَّ لِیُوشَعَ بْنِ نُونٍ الشَّمْسَ بَعْدَ غُرُوبِهَا یَا مَنْ رَبَطَ عَلَى قَلْبِ أُمِّ مُوسَى وَ أَحْصَنَ فَرْجَ مَرْیَمَ بِنْتِ عِمْرَانَ یَا مَنْ حَصَّنَ یَحْیَى بْنَ زَکَرِیَّا مِنَ الذَّنْبِ وَ سَکَّنَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبَ- یَا مَنْ بَشَّرَ زَکَرِیَّا بِیَحْیَى یَا مَنْ فَدَى إِسْمَاعِیلَ مِنَ الذَّبْحِ یَا مَنْ قَبِلَ قُرْبَانَ هَابِیلَ وَ جَعَلَ اللَّعْنَةَ عَلَى قَابِیلَ یَا هَازِمَ الْأَحْزَابِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى جَمِیعِ الْمُرْسَلِینَ وَ مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ مَسْأَلَةٍ سَأَلَکَ بِهَا  أَحَدٌ مِمَّنْ رَضِیتَ عَنْهُ فَحَتَمْتَ لَهُ عَلَى الْإِجَابَةِ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ  یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِی شَیْ‏ءٍ مِنْ کُتُبِکَ  أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ وَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کِتَابِکَ وَ بِمَا لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ کَلِماتُ اللَّهِ إِنَّ  اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الْحُسْنَى الَّتِی بَیَّنْتَهَا فِی  کِتَابِکَ فَقُلْتَ وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها وَ قُلْتَ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ وَ قُلْتَ وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ وَ قُلْتَ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ  لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ وَ أَنَا أَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی وَ أَطْمَعُ فِی إِجَابَتِی  یَا مَوْلَایَ کَمَا وَعَدْتَنِی وَ قَدْ دَعَوْتُکَ کَمَا أَمَرْتَنِی فَافْعَلْ بِی کَذَا وَکَذَا
آن گاه (به جاى کذا و کذا) خواسته ات را بر زبان مى آورى و هر چه دوست دارى  از خداى متعال مى خواهى و جز با پاکیزگى،آن را مخوان.سپس به جوان فرمود:
شب که شد، 10 بار آن را بخوان و فردا صبح خبر آن را بیاور. )) سید الشهدا علیه السلام افزود: ((جوان نوشته را گرفت و رفت . فردا صبح ،  چیزى نگذشته بود که سالم و بهبود یافته ، همراه با دعا نزد ما آمد. مى گفت:  این به خدا سوگنداسم اعظم است.به پروردگارکعبه سوگند،دعایم پذیرفته شد امیر المؤ منین علیه السلام فرمود: بگو چه شد؟ گفت : آن گاه که چشم ها به خواب رفت و تاریکى شب افزوده شددعا را به دست گرفتم ودستانم را به آسمان  برداشتم و خدا را چندین بار بدان سوگند دادم . بار دوم بود که پاسخ شنیدم :
 بس است ؛ خدا را به اسم اعظم حق خواندى . در این هنگام ، به خواب رفتم .
 پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم را در رویا دیدم . آن حضرت دست مبارک خود بر من کشید و فرمود اسم اعظم خدا را نگاه دار که در راه درست هستى .
 از خواب برخاستم . خوب شده بودم ؛ چنان که مى بینید.خدا پاداش خیرتان دهد!

 منبع:مهج الدعوات و منهج االعنایات/سید بن طاووس

آسانی تحصیل علم و حافظه قوی داشتن 

 هر کس روز پنجشنبه سیصد نوبت این دعا را بخواند درنزد علما وفضلا عزیز  گردد و تحصیل علم بر وی آسان شود و خبر های خوش بشنود و از مال دنیا غنی گردد

 بسم الله الرحمن الرحیم من کان یرید العزه فلله العزه جمیا".

هرگز فراموشی نگیرید 

 سلمان فارسی از پیامبر اکرم ص  نقل میکند که هرکس ایه الکرسی به مشک و

  زعفران بر کف دست خود نویسد و بزبان بلیسد هفت مرتبه چنین کند هر گز فراموش  نکند و ملائکه برای او آمرزش خواهند .

رفع نحسی قمر در عقرب:

میدانیم که ساده ترین راه حل برای دفع و رفع نحسی ایام قمر در عقرب این است که در این ایام صدقه داده شود و هر روزه آیه الکرسی قرائت گردد.

بطور کلی برای رفع نحسی قمر در عقرب بهتر است در روز شروع قمر درعقرب سه مرتبه ، دعای حوقله سبعه را بخواند که اگر در ایام قمر در عقرب مضطر به پیگیری و انجام مهماتی از زندگی اش گردید، نحوست قمر در عقرب را بطور کامل دفع کرده باشد. دعای حوقله سبعه برای دفع نحسی قمر در عقرب این است :

بسم الله الرحمن الرحیم، لا حَولَ وَ لا قُوَّهَ الاّ بِاللهِ اُفرِّجُ بِها کُلِّ کُربَهِ لا حَولَ و لا قُوَّهِ الاّ بِالله اُحِلُّ بِها کُلِّ عُقدَهِ، لا حَولَ و لا قُوَّهَ الاّ بِالله اَجلو بها کلّ ظلمه، لا حول و لا قُوَّهَ اِلاّ بِالله؛ اَفتَحُ بِها کُلِّ باب، لا حَولَ و لا قُوَّهِ الاّ بالله اَستَعینُ بِها عَلى کُلِّ شِدَّهِ و مُصیبَهِ، لا حَولَ و لا قُوَّهِ الاّ بِالله اَستَعینُ بِها عَلى کُلِّ اَمرِ یَنزُلُ بی، لا حَولَ و لا قُوَّهِ الاّ بِالله اَعتَصِمُ بِها مِن کُلِّ مَحذُور اَحاذِرهُ . اَسئَلُکَ یا رَبِّ اَن تُصَلِّیَ عَلى محمّد و آل محمد و أهلِ بَیتِهِ الطّاهِرین بِخَفیِّ لُطفِکَ یا ذاالجَلال والکرام آمین یارب العالمین