دعایى جامع از حضرت امیر المؤ منین علیه السلام
سعد بن عبدالله (اشعرى قمى ) در کتاب خود، ((فضل الدعاء (و الذکر)))- حسن بن على بن عبدالله کوفى - پدرش - سیف بن عمیره - ابراهیم بن ابى یحیى از امام صادق علیه السلام و آن حضرت از طریق پدر خویش ، از جدشان از امیر المؤ منان علیه السلام .
(نیز) راوى دیگرى از حضرت فاطمه دخت پیامبر خدا که درود خدا بر آن حضرت و پدر و خاندانش باد.
(نیز) محمد (بن مسلم ؟) بن شهاب - سلمان از امیر المؤ منین علیه السلام
(نیز) عطاء (بن ابى رباح ؟) - ابوذر از امیر المؤ منین علیه السلام .
(نیز) عاصم (بن ابى النجود) - ابو عبد الرحمان (عبدالله بن حبیب بن ربیعه ى کوفى سلمى از امیر المؤ منان علیه السلام .
(نیز در حدود 30 راوى - مجاهد. همه مى گویند:
شنیدیم که امیر المؤ منین علیه السلام فرمود: ((آرى به خداى کعبه ...)) تا
به هر چهار رکن نزدیک شد و هر بار مى فرمود: ((به خداى کعبه .)) آن گاه فرمود:
((آرى ، به خداى همه ى این رکن ها؛ آرى به خداى مشعرها؛ آرى به خداى این حرمت ها، شنیدم که پیامبر خدا سخنى را که اکنون مى گویم مى فرمود: در زبور داوود و تورات موسى و انجیل عیسى و قرآن پیامبر درود خدا بر آن حضرت و خاندانش و همه پیامبران باد و نیز در هزار نوشته ى فرود آمده از آسمان بر هزار پیامبر آمده است : هر که بخواند:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فِی عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ بَعْدَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مَعَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ اللَّهُ أَکْبَرُ فِی عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ اللَّهُ أَکْبَرُ بَعْدَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ اللَّهُ أَکْبَرُ مَعَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ فِی عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَعْدَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ مَعَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ سُبْحَانَ اللَّهِ فِی عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ سُبْحَانَ اللَّهِ بَعْدَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ سُبْحَانَ اللَّهِ مَعَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بِجَمِیعِ مَحَامِدِهِ عَلَى جَمِیعِ نِعَمِهِ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ مُنْتَهَى رِضَاهُ فِی عِلْمِهِ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ حَقٌّ لَهُ ذَلِکَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ نُورُ الْأَرَضِینَ السَّبْعِ وَ نُورُ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تَهْلِیلًا لَا تُحْصِیهِ غَیْرُهُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ وَ بَعْدَ کُلِّ أَحَدٍ وَ مَعَ کُلِّ أَحَدٍ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ تَکْبِیراً لَا تُحْصِیهِ غَیْرُهُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ وَ مَعَ کُلِّ أَحَدٍ وَ بَعْدَ کُلِّ أَحَدٍ [وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ تَحْمِیداً لَا یُحْصِیهِ غَیْرُهُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ وَ مَعَ کُلِّ أَحَدٍ وَ بَعْدَ کُلِّ أَحَدٍ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ تَمْجِیداً لَا یُحْصِیهِ غَیْرُهُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ وَ مَعَ کُلِّ أَحَدٍ وَ بَعْدَ کُلِّ أَحَدٍ] وَ سُبْحَانَ اللَّهِ تَسْبِیحاً لَا یُحْصِیهِ غَیْرُهُ قَبْلَ کُلِّ أَحَدٍ وَ مَعَ کُلِّ أَحَدٍ وَ بَعْدَ کُلِّ أَحَدٍ اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ کَفَى بِکَ شَهِیداً فَاشْهَدْ لِی بِأَنَّ قَوْلَکَ حَقٌّ وَ فِعْلَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ قَضَاءَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ قَدَرَکَ حَقٌّ وَ أَنَ رُسُلَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ أَوْصِیَاءَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ رَحْمَتَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ جَنَّتَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ نَارَکَ حَقٌّ وَ أَنَّ قِیَامَتَکَ حَقٌّ وَ أَنَّکَ مُمِیتُ الْأَحْیَاءِ وَ أَنَّکَ مُحْیِی الْمَوْتَى وَ أَنَّکَ بَاعِثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ وَ أَنَّکَ جامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لا رَیْبَ فِیهِ وَ أَنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ کَفَى بِکَ شَهِیداً فَاشْهَدْ لِی أَنَّکَ رَبِّی وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولَکَ نَبِیِّی وَ الْأَوْصِیَاءَ مِنْ بَعْدِهِ أَئِمَّتِی وَ أَنَّ الدِّینَ الَّذِی شَرَعْتَ دِینِی وَ أَنَّ الْکِتَابَ الَّذِی أَنْزَلْتَ عَلَى مُحَمَّدٍ رَسُولِکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ نُورِی اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ کَفَى بِکَ شَهِیداً فَاشْهَدْ لِی فَإِنَّکَ أَنْتَ الْمُنْعِمُ عَلَیَّ لَا غَیْرُکَ لَکَ الْحَمْدُ وَ بِنِعْمَتِکَ تَتِمُّ الصَّالِحَاتُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ وَ تَبَارَکَ اللَّهُ وَ تَعَالَى وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ لَا مَنْجَى وَ لَا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَیْهِ عَدَدَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ وَ عَدَدَ کَلِمَاتِ رَبِّی الطَّیِّبَاتِ التَّامَّاتِ الْمُبَارَکَاتِ صَدَقَ اللَّهُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ
(آن گاه ) فرمود: اگر در تمام عمر، صد بار این را بخواند، به صورت امتى بر انگیخته خواهد شد و به سوى او هزار هزار فرشته به راهبرى فرشته اى به نام مجدیال گسیل خواهند شد. هر یک از ایشان هزار مرکب به همراه دارند که هیچ یک به
دیگر مانند نیست و هر یک از ایشان هزار تن پوش ؛ هر کدام به گونه اى . وقتى به این بنده مى رسند، مى ایستند و مجدیال مى گوید: این شما و این ولى خدا.
(همه با هم ) چون یک فرشته در برابرش به پا مى ایستند و همه ى مرکب ها و لباس ها در اختیار او نهاده مى شود. فرشتگان از چپ و راست ، او را در میان مى گیرند و با او همراه مى شوند و مى گویند: این ولى خداست ؛ خوشا بر او !
بر هر گروه فرشتگان یا آدمیان که مى گذرد، بر او سلام مى کنند (و مى گویند):
درود بر تو؛ اى ولى خدا ! و او را ارج مى نهند تا گاهى که زیر پرچم ستایش (لواء الحمد) مى ایستد. تختى از یاقوت سرخ برایش مى نهند؛ با سایبانى از زمرد سبز و داراى پریانى سیاه چشم . گاهى به راست تکیه مى کند و گاه به چپ تا زمانى که داورى میان مردمان به پایان مى رسد و هر یک به جایگاه خویش مى روند. آن گاه هزار فرشته فرمان مى یابند تا او را در میان گیرند و آن تخت را بر بهشتى مرکب نژاده اى بس روشن مى نهند.
این چنین مى رود تا به نخستین منزلگاه خویش مى رسد. در آن جا، با یکى از پیش کاران خود رو به رو مى شود که مى خواهد دست او را بگیرد. اگر خدا نگاهش ندارد، به تعظیم آن پیش کار خم مى شود. آن کار گزار مى گوید: اى ولى خدا ! من یکى از فرمان گزاران شما در این کاخ ام . شما یک صد کاخ از این دست دارید و هر یک را کارگزارانى چون من است . هر یک از این پیش کاران را همسرى است که او نیز فرمان گزار همسران شماست . نیز شما را به شمار هر همسر کنیزى است و در هر خانه چیزهایى که شماره پذیر نیست !
آن گاه (آن بنده ى خدا) مى گوید:
الْحَمْدُ لِلَّهِ عَدَدَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِثْلَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِلْءَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ أَضْعَافَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِثْلَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِلْءَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ أَضْعَافَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ عَدَدَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِثْلَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِلْءَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ أَضْعَافَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَدَدَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِثْلَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ مِلْءَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ وَ أَضْعَافَ مَا أَحْصَى عِلْمُهُ
وقتى این را مى گوید، خانه ها و خواسته هاى درون آن ها دو چندان مى شود و خدا گسترنده و بخشنده است .))
مهج الدعوات و منهج العنایات(مرحوم سید بن طاووس)